หลุมดำมวลปานกลางเป็นประเภทที่หายากที่สุดของวัตถุที่รุนแรงเหล่านี้

หนักกว่าดาวฤกษ์มาก แต่ไม่ใหญ่เท่าใจกลางกาแลคซี หลุมดำเหล่านี้ได้รับการระบุเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น ตอนนี้ หลุมดำมวลปานกลางที่เป็นตัวเลือกใหม่ถูกพบแล้วด้วยการกระทำอันน่าสยดสยองของมัน นั่นคือการฉีกดาวฤกษ์ในดาราจักรแคระที่อยู่ห่างไกลออกไป

• บทความอื่น ๆ : visions-uk.com

ทีมงานมีเหตุผลที่จะเชื่อได้ว่าเหตุการณ์ชั่วคราว AT 2020neh คือการทำลายดาวดวงหนึ่งโดยหลุมดำ แบบจำลองเหตุการณ์ประเมินว่าหลุมดำมีมวลระหว่าง 50,000 ถึง 800,000 เท่าของมวลดวงอาทิตย์ หลุมดำที่พบคลื่นความโน้มถ่วงมักมีมวลมากกว่าดวงอาทิตย์หลายสิบเท่า หลุมดำมวลมหาศาลที่ใจกลางกาแลคซีอาจมีมวลนับล้านหรือหลายพันล้านเท่าของมวลดวงอาทิตย์

“ความจริงที่ว่าเราสามารถจับภาพหลุมดำขนาดกลางนี้ได้ในขณะที่มันกลืนกินดาวฤกษ์ ทำให้เรามีโอกาสอันน่าทึ่งในการตรวจจับว่ามีสิ่งใดบ้างที่ซ่อนอยู่จากเรา” ผู้เขียนคนแรกของ Charlotte Angus จาก Niels Bohr Institute กล่าวใน แถลงการณ์

“ยิ่งไปกว่านั้น เราสามารถใช้คุณสมบัติของแสงแฟลร์เพื่อทำความเข้าใจกลุ่มหลุมดำมวลปานกลางที่ยากจะเข้าใจนี้ได้ดียิ่งขึ้น ซึ่งอาจเป็นสาเหตุหลักของหลุมดำในใจกลางกาแลคซี”

Galaxy SDSS J152120.07+140410.5 ซึ่งอยู่ห่างออกไป 850 ล้านปีแสง เป็นเจ้าภาพหลุมดำมวลปานกลางที่ดึงดาวออกจากกัน เครดิตภาพ: NASA, ESA, Ryan Foley/UC Santa CruzGalaxy SDSS J152120.07+140410.5 ซึ่งอยู่ห่างออกไป 850 ล้านปีแสง เป็นเจ้าภาพหลุมดำมวลปานกลางที่ดึงดาวออกจากกัน เครดิตภาพ: NASA, ESA, Ryan Foley/UC Santa Cruz

หลุมดำมวลมหาศาลมีอยู่แล้วตั้งแต่เนิ่นๆ ในเอกภพ ซึ่งเร็วเกินไปที่จะทำความเข้าใจในหลายทฤษฎี ความเป็นไปได้ประการหนึ่งคือการก่อตัวของหลุมดำมวลมหาศาลมาจากการรวม ตัวกันของหลุมดำมวล ปานกลางจำนวนมาก แต่เพื่อให้รู้ว่าถูกต้องหรือไม่ เราต้องรู้ว่าหลุมดำเหล่านี้มีอยู่กี่แห่ง

“หนึ่งในคำถามเปิดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในวงการดาราศาสตร์ในปัจจุบันคือหลุมดำมวลมหาศาลก่อตัวได้อย่างไร” ผู้เขียนร่วม Vivienne Baldassare ศาสตราจารย์ด้านฟิสิกส์และดาราศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยแห่งรัฐวอชิงตันกล่าวเสริม

“หากเราสามารถเข้าใจประชากรของหลุมดำมวลปานกลางที่อยู่ตรงนั้นได้ – มีจำนวนเท่าใดและตั้งอยู่ที่ใด – เราสามารถช่วยตัดสินได้ว่าทฤษฎีการก่อตัวของหลุมดำมวลมหาศาลของเรานั้นถูกต้องหรือไม่” ศาสตราจารย์ Enrico Ramirez-Ruiz ผู้เขียนร่วมอธิบาย สาขาดาราศาสตร์และฟิสิกส์ดาราศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ซานตา ครูซ และศาสตราจารย์นีลส์ บอร์ ที่มหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกน

การค้นพบวัตถุนี้เป็นไปได้ด้วยการทดลองซูเปอร์โนวารุ่นเยาว์ ซึ่งเป็นวิธีการตรวจจับเหตุการณ์ชั่วคราว เช่น ซูเปอร์โนวาหรือเหตุการณ์การหยุดชะงักของกระแสน้ำโดยเร็วที่สุด การตอบสนองอย่างรวดเร็วเป็นกุญแจสำคัญในการประเมินมวลของหลุมดำ การสังเกตเพิ่มเติมอาจทำให้เราเข้าใจหลุมดำที่หายากเหล่านี้ได้ดีขึ้น