Catherine Called Birdy – แคทเธอรีนเรียกว่าเบอร์ดี้

เรื่องราวเกิดขึ้นในศตวรรษที่ 13 “Catherine Called Birdy” เป็นผลงานความรักของนักเขียน/ผู้กำกับ Lena Dunham ผู้ซึ่งอ่านนวนิยายชื่อเดียวกันของ Karen Cushman ในปี 1994 ในชื่อเดียวกันเมื่อเธออายุเพียง 10 ขวบ

แต่การปรับตัวที่หลวมอย่างเหลือเชื่อนี้เอนเอียงไปทางสตรีนิยมที่หลงลืมในเชิงเศรษฐกิจของ Dunham มากเกินไปทำให้นวนิยายเรื่องยกนำ้หนักใจส่วนใหญ่ออกไป ส่งผลให้เกิดความตลกขบขันลามกอนาจารที่เป็นที่ชื่นชอบของฝูงชนซึ่งเป็นหัวใจมากกว่าที่เป็นอยู่

เลดี้ แคทเธอรีน หรือที่รู้จักกันในนาม เบอร์ดี้ (เบลล่า แรมซีย์) ลูกสาววัย 14 ปีจอมกบฏของเซอร์ โรลโล ลอร์ดแห่งสโตนบริดจ์ (แอนดรูว์ สกอตต์ นำเสนอตัวเองอย่างผิดปกติราวกับสิ่งหนุ่มสดใสจากทศวรรษที่ 1920 มากกว่าลอร์ดในยุคกลางที่ลามกอนาจาร) ใช้เวลาของเธอไปวันๆ ในโคลน เล่นกับเพื่อนสนิทของเธอ เพอร์กิน (ไมเคิล วูลฟิตต์) และหลบเลี่ยงงานบ้านของเธอ

เมื่อเบอร์ดี้เริ่มใช้รายเดือน โดยได้รับความช่วยเหลือจากพยาบาลสาว มอร์เวนน่า (เลสลีย์ ชาร์ป) เธอซ่อนความจริงจากพ่อของเธอให้นานที่สุด เมื่อได้เห็น Lady Aislinn มารดาผู้เป็นที่รักของเธอ (Billie Piper พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อรักษาบทบาทที่รับประกัน) ต้องผ่านการคลอดก่อนกำหนดถึงหกครั้ง สิ่งสุดท้ายที่เบอร์ดี้อยากทำคือแต่งงานและกลายเป็นแม่คน

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากความฟุ่มเฟือยของพระเจ้า วิธีเดียวที่จะรักษาที่ดินให้อยู่เหนือน้ำคือแต่งงานกับเบอร์ดี้กับผู้เสนอราคาสูงสุด จากที่นั่น เราติดตามเบอร์ดี้ขณะที่เธอหลอกล่อแฟนตามแฟน ขณะที่แอบมองหาลุงจอร์จ (โจ อัลวิน) ชายหนุ่มที่ดีเพียงคนเดียวที่เธอรู้จัก จนกระทั่งเธอหมั้นหมายกับเศรษฐีเจ้าเล่ห์ที่ชื่อ Shaggy Beard (Paul Kaye อาจเป็นนักแสดงเพียงคนเดียวที่ได้รับอารมณ์ขันในยุคกลาง) ซึ่งพบว่ากลอุบายของ Birdy นั้นมีเสน่ห์

ขณะที่เธอพยายามหาทางออกจากชะตากรรมของเธอ

เบอร์ดี้ได้เห็นเพื่อนของเธอเอลิส (ไอซิส เฮนส์เวิร์ธ) แต่งงานกับดยุคที่อายุ 9 ขวบ ในขณะที่จอร์จจับคู่กับหญิงม่ายนอกรีตแต่ร่ำรวยชื่อเอเธลฟริธา ( โซฟี โอโคเนโด) Dunham เข้าใจชัดเจนว่าในยุคนี้ การแต่งงานส่วนใหญ่เป็นเรื่องการเงิน ผู้หญิงถูกแลกเปลี่ยนเพื่อกรรมสิทธิ์ เพื่อที่ดิน หรือเพื่อเงินสดที่เย็นชา

ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเรื่องแปลกที่ความเป็นจริงทางเศรษฐกิจที่เหลือของนวนิยายของ Cushman ถูกละทิ้งไปทั่วโลก ลอร์ดแห่งสโตนบริดจ์ของสก็อตต์มีฉากหนึ่งที่เขาอธิบายสั้น ๆ ว่าเมื่ออายุ 13 ปีเขาต้องกอบกู้หมู่บ้านด้วยการแต่งงานกับแม่ของเบอร์ดี้ แต่เบอร์ดี้ถูกตัดขาดซึ่งเรียกเขาออกมาเพราะการกระทำผิดทางการเงินของตัวเอง

ในนวนิยาย Cushman สานต่อความเป็นจริงทางเศรษฐกิจของขุนนางและหมู่บ้านและการเช่าที่ดิน โดยอธิบายวิธีที่พวกเขาทั้งหมดเชื่อมโยงเข้าด้วยกันในระบบเศรษฐกิจที่ส่วนใหญ่เป็นประโยชน์ต่อราชวงศ์ที่อยู่ด้านบนสุดเท่านั้น

เหตุใดหมู่บ้านที่เบอร์ดี้และครอบครัวของเธออาศัยอยู่ส่วนใหญ่จึงมีกลิ่นอายของยุคสมัยที่แปลกประหลาดในอุดมคติ? เบอร์ดี้แสดงความคิดเห็นว่างานเลี้ยงคริสต์มาสของพ่อเธอดูฟุ่มเฟือยอย่างไรเมื่อตอนที่เธอยังเด็ก

แต่เธอหรือในภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่เคยคิดเลยว่าจะแย่กว่าที่อื่นในหมู่บ้านที่เหลือจะต้องตกอยู่ในภาวะเศรษฐกิจถดถอย ทั้งพลังของหญิงสาวจะไม่รอดจากสถานการณ์การแต่งงานครั้งนี้ เนื่องจากเธอดูเหมือนจะตระหนักว่าชะตากรรมของเธอคือชะตากรรมของหมู่บ้านเช่นกัน เงินจากการแต่งงานของเธอจะช่วยพวกเขาได้ทั้งหมด ไม่ใช่แค่พ่อของเธอเท่านั้น

นวนิยายของ Cushman ได้สำรวจว่าการเป็นวัยรุ่นในยุคกลางของอังกฤษเป็นอย่างไร ซึ่งแตกต่างจากความรู้สึกอ่อนไหวสมัยใหม่ของเรามากจนเหมือนกับการไปเยือนดาวดวงอื่น ต้องจงใจอ่านผิดหรือเพิกเฉยต่อร๊อคของหนังสือเพื่อขจัดเศรษฐศาสตร์ออกจากทั้งหมด หรือเพื่อดึงเบอร์ดี้ออกจากความแข็งแกร่งและความแข็งแกร่งที่เธอแสดงให้เห็นในการค้นหาคุณค่าในความสามารถของเธอในการช่วยชีวิตครอบครัวและหมู่บ้านของเธอ

อาจมีคนโต้แย้งว่าทั้งหมดนี้จะทำให้หนังดูแย่ แต่เมื่ออ่านหนังสือทั้งในวัยเด็กเมื่อออกฉายครั้งแรกและเมื่อเร็วๆ นี้ เพื่อทำให้ตัวเองคุ้นเคยกับเนื้อหา ฉันพบว่ามันสร้างแรงบันดาลใจว่า Cushman ผสมผสานเรื่องร้ายแรงเหล่านี้ได้ดีเพียงใด ด้วยอารมณ์ขันที่ลามกอนาจารที่ทำให้ Canterbury Tales ของชอเซอร์ยังคงเป็นเรื่องน่าอ่านอยู่เกือบพันปี

และนี่คืออารมณ์ขันที่ Dunham ยึดมั่นในการปรับตัวของเธออย่างซื่อสัตย์ที่สุด โดยมีเรื่องตลกท้องอืดมากมาย แม้ว่าเรื่องตลกส่วนใหญ่ของภาพยนตร์เรื่องนี้จะไม่สอดคล้องกับชอเซอร์ แต่มีรากฐานมาจากการเล่นคำที่ตลกสำหรับผู้ชมยุคใหม่เท่านั้น อย่างไรก็ตาม Dunham ไม่ใช่ Monty Python และเรื่องตลกหลายเรื่องอาจถูกบังคับหรือไม่ลงเลย หนึ่งสายตาปิดปากกับนกพิราบมาถึงตายเมื่อมาถึง—แท้จริงแล้ว

แรมซีย์เป็นผู้ค้นพบอย่างแท้จริง จิตวิญญาณของเบอร์ดี้เป็นเหมือนลำธารคำรามที่ดุร้ายซึ่งธรรมชาติจะไหลต่อไปไม่ว่าจะมีสิ่งกีดขวางอะไรอยู่ตรงหน้าเธอ น่าเสียดายที่การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญจากตอนจบของหนังสือได้ขโมยสิ่งที่ควรเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ

แทนที่จะค้นหาคุณค่าของตัวเองจากภายใน เธอกลับกลายเป็นหญิงสาวที่ผู้ชายจะรอด คุณค่าของเธอในท้ายที่สุดก็เกิดจากการที่พ่อของเธอรับรู้ถึงความรักที่เขามีต่อเธอ แม้ว่าสิ่งนี้จะทำให้ตอนจบมีอารมณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสก็อตต์ มันทำให้ตัวละครและแรมซีย์ขาดช่วงเวลาสำคัญของการตระหนักรู้ในตนเอง

การดัดแปลงภาพยนตร์ทุกเรื่องต้องเลือกและเลือกว่าองค์ประกอบใดของเนื้อหาต้นฉบับที่จะรักษาไว้และสิ่งที่จะทิ้ง โชคร้ายที่สำหรับ “Catherine Called Birdy” ดันแฮมเกาะติดกับพื้นผิวอย่างใกล้ชิด ทิ้งรากฐานที่แข็งแรงไว้ มีผู้ชมอย่างแน่นอนสำหรับสตรีนิยมแบบอ้างคำพูดที่ไม่อ้างว้างแบบนี้ แต่หนังสือแห่งความร่ำรวยที่มีนางเอกซับซ้อนอย่างเบอร์ดี้สมควรได้รับมากกว่าการวิ่งเล่นที่ใจดีของ Renn Faire

 

ติดตามบทความ / ข่าวสารเพิ่มเติม ได้ที่ : visions-uk.com